Evlattan Anne Ve Babaya...
Bir çocuktan anne ve babasına yakarış…
Sürekli
büyüme ve değişme içindeyim… Çocuğunuz bile olsam, sizlerden ayrı bir kişilik
geliştiriyorum. Beni tanımaya ve anlamaya çalışın. Davranışlarımın sonuçlarını
kendim görürsem, daha iyi anlarım ve öğrenirim. Bırakınız, sorunları tek başıma
halledeyim. Büyüdüğümü başka nasıl anlarım? Büyümeyi çok istiyorsam da, ara
sıra küçük bir çocuk gibi davranmaktan kendimi alamıyorum. Bunu önemsemeyin
ama beni şımartmayın da. Her istediğimi elde edemeyeceğimi biliyorum fakat
siz verdikçe, almadan edemiyorum. Beni sınırlayın. Koyduğunuz kuralların hepsini
beğendiğimi söyleyemem. Ancak kısıtlamazsanız, ne yapacağımı da şaşırıyorum.
Öğütlerinizden çok davranışlarınızdan etkilendiğimi unutmayın. Birbirinize
saygı ve sevginizin azaldığını görmek beni yaralar ve tedirgin eder. Bana
bağırarak konuşmayın. Yüksek sesle söylenenleri pek duymam. Yumuşak e kararlılık
gösteren sözler bende daha iyi iz bırakır. Küçük yanılgılarımı, büyük suçmuş
gibi kafama kakmayın. Ceza vermeden önce beni dinleyin. Öğrenmeye en yakın
olduğum anlar, soru sorduğum anlardır; kulak verin. Açıklamalarınız kısa ve
özlü olsun. Bana güvendiğinizi belli edin. Başkalarıyla karşılaştırmayın;
umutsuzluğa kapılırım. Yaşımın üzerinde bir olgunluk beklemeyin. Bütün kuralları
birden öğretmeye kalkışmayın; süre tanıyın. Tam doğru söylemediğimi görünce,
beni köşeye sıkıştırmayın; daha fazla yalana sığınmak zorunda kalırım. Kızgınlığınızı
haklı görebilirim ama beni aşağılamayın. Hele başkalarının yanında onurumu
kırmayın. Bana haksızlık ederseniz, bunu açıklamaktan çekinmeyin. Özür dilemeniz,
size olan sevgimizi azaltmaz. Tersine beni size daha çok yaklaştırır. Örnek
çocuk olmamı istemezseniz, ben de sizden kusursuz anne baba olmanızı istemem.
Çocuğunuz olarak doğmak ya da doğmamak elimde değildi. Ama seçme hakkım olsaydı,
sizden başkasının çocuğu olmak istemezdim…